Inmiddels zijn er al een groot aantal snijmaiskuilen onderzocht op voederwaarde en kan er een vergelijking worden gemaakt met vorig jaar. Uit deze cijfers blijkt dat het droge stofgehalte aanzienlijk hoger is in vergelijking met andere jaren. Dit komt omdat als gevolg van de droge omstandigheden de plant al verder was afgerijpt dan velen hadden ingeschat.

Het zetmeelgehalte valt bij veel snijmaiskuilen tegen. Niet alleen bij de vroeg geoogste snijmais, ook bij de later geoogste snijmais. Vooral droogte tijdens de kolfzetting is daarvan de oorzaak. Vochttekort in die periode gaat ten koste van kolfzetting met kleinere kolven als gevolg. Echter zien we wel grote verschillen in de uitslagen. Daar waar er beregend kon worden is het zetmeelgehalte over het algemeen vergelijkbaar met vorig jaar.

De VEM is nagenoeg vergelijkbaar met vorig jaar. Aangezien het zetmeelgehalte lager is, komt de er een groter deel van de VEM uit de celwanden. Dat blijkt ook uit de verteerbaarheid van de celwanden (Vc-NDF) die ruim 4% hoger ligt. Dat betekent dat bij de voederwaarde berekening van snijmais de VEM meer uit het plantgedeelte komt.

Bij het samenstellen van het rantsoen zal dit nadrukkelijk meegenomen moeten worden om te voorkomen dat ondanks een hoge VEM van snijmais de productieresultaten bij het melkvee tegenvallen.